ممکن است یک پیک‌آپ را صرفاً به عنوان وسیله‌ای کاربردی تصور کنید، ابزاری فقط برای حمل یونجه، گوسفند و مصالح ساختمانی – اما به نظر می‌رسد که برای بسیاری از خریداران بریتانیایی، فورد رنجر بیش از اینهاست.

این آمار را در نظر بگیرید: در بریتانیا، 80% از رنجرهای نسل قبلی در مشخصات Wildtrak سفارش داده شده‌اند – نسخه‌ای با تمام امکانات، چرخ‌های آلیاژی زیبا، روکش چرمی، مواد داخلی نرم و انواع ویژگی‌های خودرومانند دیگر.

تمام نسخه‌های رنجر قدرت کافی برای سبک زندگی户外 و خارج جاده ارائه می‌دهند.

این روند ظاهراً از ایالات متحده آمده است. فورد F-150 سال‌هاست که پرفروش‌ترین وسیله نقلیه آنجا بوده، و واضح است که همه آنها کامیون‌های مزرعه نیستند؛ بسیاری از آنها وسایل سبک زندگی هستند، مناسب برای یدک‌کشی قایق‌ها، حمل تجهیزات کمپینگ و موارد مشابه.

طیف رنجر بسیار گسترده است، شامل گزینه‌های شاسی‌کاب، تک‌کابین و دوکابین. موتور دیزلی چهارسیلندر 2.0 لیتری سه سطح قدرت ارائه می‌دهد و یک دیزلی V6 هم وجود دارد. بنزینی V6 فقط در فورد رنجر رپتور عرضه می‌شود. اگر موتورهای قدرتمندتر بخواهید، باید دوکابین انتخاب کنید.

برای مالکان مستقل و علاقه‌مند به فضای باز فورد، اکنون مدل پلاگین هیبریدی با موتور بنزینی چهارسیلندر 2.3 لیتری و موتور الکتریکی 75 کیلوواتی که از باتری 11.8 کیلووات ساعتی (قابل استفاده) تغذیه می‌شود، وجود دارد. فورد معتقد است PHEV می‌تواند همه کارهایی که دیزلی انجام می‌دهد را با انتشار کمتر و مالیات پایین‌تر انجام دهد.

طراحی و استایل

مزایا

ظاهر الهام‌گرفته از F-150 به خوبی روی رنجر کوچکتر کار می‌کند انتخاب گسترده پیشرانه‌ها

معایب

نسخه کاملاً الکتریکی ندارد

هرچند رنجر کوچکتر از F-150 است، اما همچنان وسیله نقلیه بسیار بزرگی است، با عرض برابر با رنج روور و بیش از 30 سانتی‌متر طولانی‌تر.

رنجر همچنین به وضوح برای ظاهر خود به عموزاده بزرگ آمریکایی‌اش روی آورده، همانطور که از جلوی مربعی‌تر و صاف‌تر پیداست. در عین حال، قوس‌های چرخ به عنوان برآمدگی‌ها بهتر ادغام شده‌اند، و خط شانه‌ای در کناره‌ها وجود دارد.

رنجر در جاده‌های بریتانیا به اندازه F-150 Lightning مضحک به نظر نمی‌رسد، اما همچنان دو بار فکر می‌کنید که کجا پارک کنید چنین وسیله نقلیه بزرگی را.

فورد همچنان نسخه‌های کاربردی با سپرهای بدون رنگ و چرخ‌های فولادی عرضه می‌کند، اما حتی نسخه‌های لوکس‌تر سپرهای ضخیمی دارند که در برابر ضربه واقعی مقاومت می‌کنند.

این خودرو عمدتاً توسط مرکز توسعه محصول فورد در استرالیا توسعه یافته، که با توجه به اندازه بازار ute آنجا منطقی است.

رنجرهای بازار اروپا در کنار فولکس‌واگن آماروک مرتبط در کارخانه سیلورتون فورد در آفریقای جنوبی ساخته می‌شوند.

PHEV با سیستم Pro Power فورد عرضه می‌شود. این اساساً یک ژنراتور الکتریکی با خروجی 2.3 کیلووات یا 6.9 کیلووات است. این می‌تواند چیزهایی مانند آسیاب زاویه‌دار را برای صنعتگران تغذیه کند، یا حتی برای شارژ یک EV استفاده شود، فرض کنید عجله ندارید.重要的是، موتور بنزینی 2.3 لیتری می‌تواند به عنوان ژنراتور استفاده شود، بنابراین برای شارژ چیزی خارجی نیازی به شارژ باتری ندارید.

وزن‌ها و اندازه‌ها

فورد رنجر

داخلی

مزایا

داخلی نسخه‌های لوکس واقعاً لوکس به نظر می‌رسد ظرفیت بار رقابتی و اندازه تخت سیستم اطلاعات سرگرمی خوب کار می‌کند و ادغام تلفن خوبی دارد

معایب

تریم‌های پایین‌تر برخی ذخیره‌سازی داخلی را بدون دلیل واضح از دست می‌دهند فضای پای عقب بیش از حد سخاوتمندانه نیست

وقتی خود را به کابین یک پیک‌آپ می‌کشانید (و مگر اینکه بسیار بلندقد باشید، از دستگیره‌های روی ستون A و رکاب‌های Wildtrak سپاسگزار خواهید بود)، انتظار دارید با دریایی از پلاستیک سیاه روبرو شوید. اما در رنجر، اینطور نیست.

هرچند مواد سخت اگر جستجو کنید وجود دارند، اما بالای داشبورد و درها با چرم مصنوعی پوشیده شده، و لمس‌های طراحی دلپذیری مانند تریم رنگی و دکوراسیون کروم اطراف دریچه‌های هوا وجود دارد. این را با داخلی بی‌ام‌و اشتباه نمی‌گیرید، اما ارتقایی از فورد فوکوس است.

دستگیره‌های در داخلی پنهان که باید فشار دهید، به طور عجیبی یادآور بی‌ام‌وهای دهه 1970 هستند. آنها بهتر از هر جایگزین الکترونیکی مدرن کار می‌کنند.

تجربه در تریم‌های پایین‌تر کمی متفاوت است. XL یا XLT را انتخاب کنید و پلاستیک سیاه مورد انتظار را دریافت می‌کنید و محفظه اضافی سمت مسافر را از دست می‌دهید (که غیرضروری خسیسانه به نظر می‌رسد). با این حال، آن مواد سخت‌پوش ممکن است برای وسیله نقلیه کاری ترجیح داده شود، و همه چیز همچنان بسیار محکم به نظر می‌رسد. همچنین کمی padding روی بخشی از در که ممکن است آرنج خود را تکیه دهید وجود دارد.

طراحی کلی در تمام رنجرها یکسان است، شامل صفحه‌نمایش‌های بزرگ. تریم‌های پایین‌تر 10.1 اینچی دریافت می‌کنند، در حالی که Wildtrak و بالاتر 12.0 اینچی دارند. عملکردهای آب و هوا به طور دائمی در پایین صفحه نمایش داده می‌شوند و، برخلاف آماروک، تمام رنجرها همچنین یک ردیف کنترل‌های فیزیکی دریافت می‌کنند. در مورد تهویه مطبوع، این گزینه 500 پوندی روی رنجر XL است.

پنل ابزار نیز دیجیتال است، حتی در ارزان‌ترین مدل‌ها، و رپتور و پلاتینیوم صفحه بزرگتری دریافت می‌کنند. قابل تنظیم‌ترین نیست اما به اندازه کافی واضح است و با دکمه‌های فرمان آسان برای ناوبری.

اگر به پیک‌آپ‌های مدرن عادت ندارید، چشم‌انداز رانندگی چنین وسیله نقلیه بزرگی ممکن است دلهره‌آور باشد، اما شگفت‌انگیز است که چقدر سریع در رنجر احساس راحتی می‌کنید. صندلی راننده khá پایین می‌رود، اما در واقع می‌خواهید آن را نسبتاً بالا تنظیم کنید برای دید فرماندهی بیرون روی کاپوت بلند و صاف.

گوشه‌های مربعی و کناره‌های مستقیم بدنه، و آینه‌های جانبی بزرگ و ستون‌های نسبتاً نازک، دید عالی را تضمین می‌کنند، و این را به وسیله نقلیه‌ای شگفت‌انگیز آسان برای قرار دادن روی جاده تبدیل می‌کند. راهی که به اکثر شاسی‌بلندها نگاه می‌کنید احساس امپراتوری را تقویت می‌کند.

با اختصاص حداکثر طول ممکن به محفظه بار، فضای پای عقب فقط مشابه آنچه در یک هاچ‌بک خانوادگی پیدا می‌کنید، اما سقف صاف و پنجره عقب عمودی به معنای فضای سر نسبتاً سخاوتمندانه است. این همه برای یک پیک‌آپ دوکابین معمولی است، و رنجر حتی کمی جادارتر از تویوتا هایلوکس است. پایه صندلی می‌تواند به بالا چرخانده شود تا چند محفظه که ابزار و جک را نگه می‌دارند آشکار شود، یا پشتی می‌تواند پایین تاشده شود تا قفسه‌ای برای ذخیره‌سازی ایجاد کند.

این ما را به مهم‌ترین بخش یک پیک‌آپ می‌رساند: تخت. تمام نسخه‌های رنجر به جز رپتور حداقل یک تن ظرفیت بار دارند، از 1035kg برای Wildtrak X 2.0 لیتری 202 اسب بخاری تا 1207kg برای XL تک‌کابین. پهن‌تر بودن از قبل نیز به معنای جا دادن پالت یورو در تخت است، مانند رقبای رنجر.

تمام رنجرها نقاط اتصال و قلاب‌های مختلفی вдоль تخت دارند. کناره‌ها با پلاستیک پوشیده شده تا رنگ را محافظت کند، در حالی که فلپ‌های کوچک نقاط نصب بیشتری را پنهان می‌کنند. فورد لیست طولانی لوازم جانبی شامل سیستم‌های رک، سیستم‌های تقسیم‌کننده و سقف‌های سخت دارد، و اگر کافی نباشد، تامین‌کنندگان پسابازار زیادی تجهیزات اضافی تولید می‌کنند.

سیستم چندرسانه‌ای

تمام رنجرها نرم‌افزار اطلاعات سرگرمی جدید فورد، Sync 4، را روی صفحه لمسی بزرگ پرتره‌محور اجرا می‌کنند. صفحه کاملاً عمودی است و نسبتاً پایین نسبت به خط دید شما قرار گرفته. این آن را کمتر حواس‌پرت‌کن در حرکت می‌کند، اما همچنین به معنای زاویه دید کمتر از ایده‌آل است.

رابط کاربری خود عالی است، با این حال. صفحه بزرگ تضمین می‌کند که عملکردهای پراستفاده همیشه قابل مشاهده بمانند. یک‌چهارم پایین کنترل‌های آب و هوا را به طور دائمی نمایش می‌دهد، یک‌چهارم بعدی دسترسی سریع به عملکردهای اخیراً استفاده‌شده می‌دهد، در حالی که نیمه بالا می‌تواند چیزهایی مانند镜像 تلفن، ناوبری (که عموماً خوب کار می‌کند، اما برخی نقاط علاقه را تشخیص نداد) یا پخش‌کننده رسانه را نمایش دهد. ضربه زدن به آیکون ماشین در گوشه بالا سمت راست فوراً تنظیمات را بالا می‌آورد.

اندروید اتو و اپل کارپلی هر دو می‌توانند بی‌سیم متصل شوند، در حالی که استریو Bang & Olufsen در خودروهای مشخصات بالا، مجهز به هشت بلندگو، خوب به نظر می‌رسد اما استثنایی نیست.

ابعاد داخلی

موتورها و عملکرد

مزایا

اتوماتیک 10 سرعته خوب با چهارسیلندر بای‌توربو و V6 برای پیشرفت نسبتاً آسان کار می‌کند گیربکس دستی شش سرعته آسان برای رانندگی است و کیفیت شیفت تاکتیلی شگفت‌انگیزی دارد

معایب

موتورهای چهارسیلندر khá خشن هستند، به ویژه واحد تک‌توربو عملکرد ترمز همتراز با رقبا است اما نمی‌توان با خودرو سواری مقایسه کرد

موتورهای دیزلی مدرن به معنای آن است که پیک‌آپ شما لازم نیست کند باشد. 202 اسب بخاری 2.0 لیتری جایگاه سالمی بین مدل پایه 168 اسب بخاری و V6 دیزلی 237 اسب بخاری اشغال می‌کند. منحصراً به گیربکس اتوماتیک گشتاورمبدل 10 سرعته جفت شده است.

مدل Wildtrak روی ترازوی ما 2348kg وزن داشت. این وسیله نقلیه تجاری «سبک» به استانداردهای خودرو سواری khá سنگین است، و حدود 100kg سنگین‌تر از تویوتا هایلوکس. با این حال، این مشخصات رنجر با موتور دیزلی 2.0 لیتری موفق شد کمی سریع‌تر به 60mph برسد، و 9.8 ثانیه نیاز داشت.

Wildtrakها ترمزهای دیسکی عقب دریافت می‌کنند اما نسخه‌های کمتر با درام گیر می‌کنند. پله‌ای در سپر عقب کمک می‌کند بدون نیاز به ایستادن روی لاستیک به جعبه دسترسی پیدا کنید. Wildtrakها رینگ‌های 18 اینچی دریافت می‌کنند اما چرخ‌های فولادی 16 اینچی استاندارد هستند.

مهم‌تر انعطاف‌پذیری روزمره پیشرانه است، و کمبود آن وجود ندارد، عمدتاً به لطف گیربکس. ده نسبت زیاد برای پیگیری است، اما جعبه آنها را به کارشناسی مدیریت می‌کند. صاف و پاسخگو است، و سریع یک یا دو دنده پایین می‌افتد وقتی پای راست خود را خم می‌کنید.

تحت شتاب سخت، گیربکس سریع از طریق دنده‌های промежین نزدیک انباشته عبور می‌کند، هر بار فقط چند صد RPM پایین می‌افتد. قطعاً مستقیم‌تر از شش سرعته اسلاشی هایلوکس به نظر می‌رسد، اگر کمی CVTمانند.

دو حالت دستی از انواع وجود دارد. دکمه M روی انتخاب‌کننده را فشار دهید، و گیربکس در هر دنده‌ای که با دکمه‌های + و – انتخاب کنید قفل می‌شود. بدون فشار دادن اول M از آنها استفاده کنید و به عنوان محدودکننده عمل می‌کند، و تضمین می‌کند که گیربکس هرگز فراتر از دنده انتخاب‌شده شیفت نمی‌کند.

موتور خود کار را انجام می‌دهد اما کلی کمتر впечат‌کننده است. توربوشارژینگ متوالی منحنی گشتاور نسبتاً صافی به آن می‌دهد، که در زمان 10.7 ثانیه 30-70mph در پنجم منعکس می‌شود (در چهارم به 70mph نمی‌رسد). با این حال، وقتی باید سخت کار کند، مانند یک دیزل وسیله نقلیه تجاری معمولی صدا می‌دهد. به هیچ وجه وحشتناک نیست، اما استانداردهای جدیدی برای پالایش تنظیم نمی‌کند.

یکی از تریم‌های ارزان‌تر را انتخاب کنید و درام‌های عقب دریافت می‌کنید. حتی با دیسک‌ها، عملکرد ترمز رنجر توسط لاستیک‌های استاندارد گل و برف محدود است. لاستیک‌های تمام‌زمینه اختیاری موجود هستند، اما آنها حتی بدتر برای ترمز روی آسفالت خشک خواهند بود. فاصله توقف 55 متری حاصل از 70mph در یک خودرو سواری ناامیدکننده خواهد بود، اما فقط کمی طولانی‌تر از آنچه در هایلوکس ثبت کردیم.

ما همچنین V6 و چهارسیلندر ورودی 168 اسب بخاری را امتحان کردیم. اولی عملکرد را حتی آسان‌تر می‌کند و غرش culturedتری اضافه می‌کند. چهار توربو تک، در عین حال، بسیار مانند موتور وسیله نقلیه تجاری احساس می‌شود. بارها را می‌کشد و تپه‌ها را بالا می‌رود، فقط نه خیلی سریع، و بیشترین شبیه دیزل قدیمی است. همیشه به دستی شش سرعته جفت شده، که وقتی زمان می‌گیرید محکم و تاکتیل است، اما وقتی سعی می‌کنید عجله کنید می‌تواند khá baulky باشد.

PHEV از همان موتور بنزینی فورد فوکوس ST استفاده می‌کند، به علاوه موتور الکتریکی 101 اسب بخاری و باتری 11.8 کیلووات ساعتی (قابل استفاده). توسط گیربکس هیبریدی همراهی می‌شود که موتور در محفظه زنگ گیربکس 10 سرعته قرار دارد.

اتوماتیک 10 سرعته فورد در کاربردهای دیگر کمی مردد است. اما در این، با کمک موتور، لذت‌بخش است. حرکات بالا و پایین khá صاف هستند و بدون تردید زیاد انجام می‌شوند. فشار دادن کامل گاز با شیفت پایین دو یا سه دنده همراه است، نه چهار یا پنج و یک یا دو بازگشت ناخوشایند.

قطعاً کند نیست: 277 اسب بخار به معنای قدرتمندتر از V6 دیزلی 3.0 لیتری است و گشتاور 514 lb ft کمی مضحک است. البته این ارقام فقط وقتی شارژ کافی وجود دارد قابل دستیابی هستند، اما افت عملکرد، هرچند قابل توجه، خیلی بد نیست.

عملکرد

سواری و هندلینگ

مزایا

هندلینگ خودرومانند شگفت‌انگیز دیواره‌های بلند لاستیک سواری ثانویه عالی می‌دهد صدای باد یا جاده بسیار کم صندلی‌های بسیار راحت، حتی در مدل‌های ورودی

معایب

با تخت خالی، انتهای عقب می‌تواند کمی پرش داشته باشد معماری بدنه روی قاب گاه shimmy می‌دهد

آیا انتظار زیادی است که شهرت فورد برای خودروهای هندلینگ خوب به وسایل تجاری‌اش سرایت کند؟ فورد ترانزیت ون به طور مداوم پیشنهاد می‌کند که نیست، و «دست‌دادن» اولیه رنجر آن را تایید می‌کند.

فرمان به اندازه آنچه از یک «کامیون» انتظار دارید کند نیست، و سطحی احساس مشابهی با خودروهای فورد دارد در اینکه کمی فنری اطراف مستقیم است. وقتی وارد گوشت پیچ می‌شوید، reassuringly اما نه بیش از حد سنگین است. سریع‌تر و دقیق‌تر از اکثر خودروهای نوع خود نیز هست، و تعلیق رول بدنه را نسبتاً خوب کنترل می‌کند.

رنجر شاسی نردبانی فولادی با بدنه جدا، دابل ویشبون جلو و محور زنده فنری برگ عقب دارد.

با این حال، با آن لاستیک‌های mildly قابلیت خارج جاده، نباید انتظار معجزه داشت. هیچ بازخورد فرمانی برای صحبت وجود ندارد، و چسبندگی در نهایت اگر به خودروهای معمولی عادت دارید khá محدود است. از صدای جیغ pronounced خواهید دانست که به حد آنچه می‌توانند تحمل کنند نزدیک می‌شوید.

باتری PHEV در جلوی تخت قرار دارد. این مدل تنظیم تعلیق منحصربه‌فرد و ریل‌های قاب بازمهندسی‌شده برای مقابله با وزن اضافی باتری دارد، و اگر چیزی، سواری کمی کمتر jittery از آنچه در رنجر دیزلی پیدا می‌کنید. اغلب گفته می‌شود که پیک‌آپ‌ها از داشتن نوعی بار در عقب سود می‌برند، بالاخره.

راحتی و ایزولاسیون

به طور مشابه، ممکن است انتظار زیادی از راحتی سواری وسیله نقلیه‌ای با شاسی نردبانی و محور عقب زنده نداشته باشید. درست است، رنجر نمی‌تواند کاملاً از اثرات بد ساختار خود اجتناب کند، و روی جاده‌های شیاردار گاه می‌تواند کمی برخورد کند و shimmy کند، علی‌رغم تعلیق نسبتاً نرم و لاستیک‌های پروفیل 65.

به طور کلی، با این حال، این وسیله نقلیه khá راحت برای سفر است. تعلیق طولانی‌مسیر به استانداردهای خودرو khá نرم است، اما سفت‌تر و محکم‌تر کنترل‌شده از برخی off-roaderهای دیگر، و به آن gait اولیه khá serene می‌دهد.

اخبار فورد رنجر

و چیزی بسیار آرامش‌بخش و reassuring در توانایی عبور از چاله‌ها، بالا رفتن از جدول‌ها و رفتن به حاشیه‌ها با دانش اینکه چرخ را خم نمی‌کنید یا کف نمی‌زنید وجود دارد.

ایزولاسیون صدا نیز باعث می‌شود فراموش کنید در وسیله نقلیه تجاری هستید – 67dBA در 70mph همتراز با بسیاری از کراس‌اوورها و هاچ‌بک‌های premium است. صندلی‌ها پهن و عمدتاً راحت هستند، با Wildtrak تنظیم الکتریکی و پشتیبانی کمری دریافت می‌کند. با این حال، bolster ران extensible و تنظیم شیب برای کوسن را از دست دادیم.

یادداشت‌های خارج جاده

رنجر کمی پایین‌تر از تویوتا هایلوکس در اکثر زمینه‌ها به جز زاویه رویکرد (30deg در مقابل 29deg) و عمق غواصی (800mm در مقابل 700mm) است. زاویه خروج، زاویه breakover و فاصله از زمین کمی پایین‌تر از 26deg، 23deg و 310mm هایلوکس هستند.

بیشتر سخت‌افزاری که از یک پیک‌آپ با برخی قابلیت‌های خارج جاده انتظار دارید دارد. حالت چهارچرخ محرک اتوماتیک، دنده پایین، محور عقب قفل‌شونده، برخی حالت‌های رانندگی خارج جاده و دوربین پایین‌تنظیم برای کمک به دید جلو هنگام بالا رفتن از تپه شیب‌دار دارد. لاستیک‌های تمام‌زمینه اختیاری هستند، اما لاستیک‌های تمام‌فصل استاندارد قادر به مدیریت اکثر موقعیت‌ها در بریتانیا خواهند بود.

رنجر با یک دوره خارج جاده ملایم بدون درام و تقریباً بدون چرخش چرخ کنار آمد. در نهایت، در اینکه چقدر دور از مسیر زده‌شده می‌توانید رنجر را ببرید توسط اندازه محض آن محدود خواهید شد. مسیرهای سبز که یک سوزوکی جیمنی از آنها عبور می‌کند، هر دو طرف یک پیک‌آپ مدرن را خراش خواهند داد.

صدا

مصرف سوخت و هزینه‌های運行

مزایا

مالیات سود در نوع فقط 20% موتورهای چهارسیلندر قادر به بیش از 30mpg

معایب

یکی از گزینه‌های گران‌تر در کلاس پیک‌آپ V6 برای بیش از 25mpg تلاش می‌کند

تخت بار رنجر تقریباً همان اندازه رقبا است (هرچند باتری PHEV به فضا می‌خورد)، بیش از یک تن ظرفیت بار دارد (برخی نسخه‌ها کمی بیشتر) و می‌تواند تا 3.5 تن یدک بکشد. بنابراین در حالی که در هیچ‌کدام برتر نیست، همتراز با رقابت است و چیزی اینجا برای دلسرد کردن شما وجود ندارد.

رنجر قطعاً ارزان‌ترین پیک‌آپ نیست، چه در مشخصات کارگر برهنه یا فرم Wildtrak لوکس‌تر. با تجهیزات مشابه، کمی گران‌تر از تویوتا هایلوکس است، و ایسوزو D-Max و KGM Musso حتی ارزان‌تر هستند. آماروک، که بر اساس رنجر است اما به عنوان جایگزین لوکس‌تر و سبک زندگی موقعیت‌یابی شده، چند هزار پوند بیشتر است.

مشاوره مشخصات؟ XLT خیلی بیشتر از XL ارائه نمی‌دهد، بنابراین برای یک کامیون کاری پایه به آن پایبند می‌مانیم. Wildtrak مشخصات راننده روزانه خوب است، در حالی که علاقه‌مندان خارج جاده Wildtrak را می‌خواهند.

ما میانگین 28.9mpg را بیش از یک هفته با رنجر که شامل آزمایش عملکرد بود ثبت کردیم، که دقیقاً همان چیزی است که از هایلوکس گرفتیم، علی‌رغم موتور و گیربکس مدرن‌تر فورد. با این حال، MPG تورینگ 36.6mpg رنجر به طور قابل توجهی بهتر بود. برای یک وسیله نقلیه سنگین با جلوی bluff، باید khá کارآمد در کروز ثابت بزرگراه باشد. با موتور 168 اسب بخاری، میانگین 35mpg دیدیم، در حالی که V6 برای بهتر از 24 mpg تلاش کرد.

برد الکتریکی رسمی PHEV 26 مایل است. این در مقایسه با اعداد هیولایی که خودروهای PHEV اکنون قادر هستند زیاد به نظر نمی‌رسد، اما فورد معتقد است اکثر مالکان رنجر معمولاً اینقدر مایل در روز نمی‌کنند.

MPG ترکیبی PHEV گفته می‌شود حدود 98 باشد، شامل کمک باتری. ما هنوز زیاد آزمایش نکرده‌ایم، اما طی یک صبح رانندگی در 56mph بدون باتری، 35mpg به دست آوردیم، که خیلی بد نیست.

هزینه‌های運行